چه زیباست ! دیدن یک گل در میان چمن   

ارادتی  دیرینه به  چکامه های پیر بلخ  ( مولا نا ) دارم و این      نمونه ای از شاهکارهای اوست که  پیش کش میکنم :

 

این       بار سرمست آمدم تا جام و ساغر بشکنم

ساقی و مطرب هر دو را من   کاسه ی سر بشکنم

از کف عصا گر بفکنم فرعون را عاجز کنم

گر تیشه بر دستم فتد  بتهای آ زر بشکنم

امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران    کنم

گرز فرید ونی کشم ضحاک را سر بشکنم

گر کژ  بسویم بنگرد گوش فلک را برکنم

گر طعنه بر حالم زند دندان اختر بشکنم

چون    رو به معراج آورم از هفت کشور بگذرم

چون       پای بر گردون کشم نو چرخ و چنبر بشکنم

گر محتسب جوید مرا تا در رهی کوبد مرا

من    دست و پا  یش در زمان      با فرق و دندان بشکنم

من مر    غ عالی همتم از آ  شیانه بر پرم

تا   کرکسان     چرخ را هم بال و هم پر بشکنم

من  طائر فرخنده ام در کنج حبس افتاده ام

باشد مگر که وارهم روزی قفس در بشکنم

گر شمس تبریزی مرا گوید که هی آهسته شو

گویم که من     دیوانه ام این بشکنم آن بشکنم