مـیـهـن

تنیده یاد تو در تار و پودم، میهن ای میهن
بود لبریز از عشقت وجودم میهن ای میهن

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو بود و نبودم میهن، ای میهن

فزونتر گر می مهرت اثر می کرد چون دیده
به حال پرعذابت می گشودم میهن ای میهن

به هر مجلس به هر زندان به هر شادی به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم میهن ای میهن

اگر مستم اگر هشیار اگر خوابم اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم میهن ای میهن

به دست دل گیاهی جز گل رویت نمی روید
من این زیبازمین را آزمودم میهن ای میهن

بیاد شهر زادگاهم کرمانشاه افتادم که مردمانش ، همانند مردم تمام گیتی ، در گیر ویروس کرونا شده اند و هر کسی نخست ، بیاد دوستان و نزدیکانش میافته و آرزومند تندرستی بری آنهاست .

سروده ی بالا را از ابوالقاسم لاهوتی پیش کشتان کردم که بازتابی است از مهر بایران و میهن و زادگاهمان که براستی تنیده در جان و روان تک تک ما است ، بیاد این پیام جاودانه ی مولانا افتادم :

من درد ترا زدست ، آسان ندهم

دل بر نکنم زدوست  ، تا جان ندهم 

از دوست بیادگار دردی دارم

کان درد ، بصد هزار درمان ندهم 

جهان با یک هیولای نا شناخته وبی شاخ و دُم در گیر شده  که همگان برای رویاروئی با او ، بر خاسته اند و با دور اندیشی و یاری از پیامد های پزشکی و راهنمائی های از پیش آراسته شده ، میکوشند رویارویش بایستند و از میزان زیانهای بی مرزش بکاهند ، می بینیم که کشورهای زیادی چون چین – فرانسه-ایتالیا – انگلستان و بیشتر کشورهای اروپائی ، با دور اندیشی و کار شناسی ، تا رسیدن به یک درمان همیشگی ، مرزهای خود را بر بیگانگان می بندند و چاره ای هم جز پرداختن به پیشگیریهای گسترده در این باره نیست ، ایتالیا و ترکیه ، کودکستانها و دبستان و دبیرستان و دانشگاه ها را بسته اند و با این کار پیش گیرانه میکوشند از گسترش این ویروس بکاهند و آرزومندیم که دست اندر کاران و پزشکان میهنمان ایران ، با یاری از آنچه در دست دارند ، دلسوزانه ، مردم را راهنمائی کنند تا هر چه زود تر از شر این هیولای نا شناخته در جهان رها شویم ........