ما کار و دکان و پیشه را سوخته ایم شعر و غزل و دوبیتی آموخته ایم در عشق که او جان و دل و دیده ی ما است جان و دل و دیده , هر سه را سوخته ایم با درودی دگر بار بشما هم زبانان و هم میهنانم در کران بکران این جهان پهناور , زمان زیادی است که نوشته ای را بشما پیش کش نکرده بودم , امروز که سری به رسانه زدم , شگفت زده شدم هنگامیکه دیدم , نزدیک به ده هزار تن از رسانه ام دیدن کرده اند که براستی برای من مایه ی بالندگی است , بار ها در نوشته هایم این پیام را یاد آور شده ام که خواسته ام از بر پائی این رسانه ، همانا وابستگی بی چون و چرایم به فرهنگ شکوهمند پارسی است با پیشینه هائی بالای شش هزار سال مهر و دوستی و نیک اندیشی در جهان که براستی نشانگر اندیشه های ما ایرانیان بوده و هست و خواهد بود , ایرانی , در راستای تاریخ پر فراز و نشیبش , همیشه نشانگر مهر بوده , ایرانی , رودکیها , مولویها , سعدیها , خیامها , حافظ ها را بجهان آورده تا در لابلای مانده های ارزشمندشان , مهر را بالا نشین اندیشه هایشان کنند و جهانی را بشگفتی آورند که زیبا اندیشی , تا چه مرزهائی میتواند در میان مردم گیتی , کار ساز باشد , مولانا را امروز آمریکائی ها , بهترین سروده سرای جهان میدانند ! همان فرزانه ای که 800 سال است , رخت از جهان بر داشته ولی اندیشه های مهر آفرینش را امروز , جهانی میستاید و ژاپنی ها برایش بزرگداشت میگیرند , چینیها مانند فرانسویها و انگلیسها چون هندیها و سوئدیها و ...... مولانا را میستایند که گفت : باز آمدم , شاد آمدم , از سوی آن یار آمدم چندین هزاران سال شد , تا من بگفتار آمدم وامروز , مردم جهان ِ آزاد , از درون ایران , فریاد هائی را میشنوند که با مهر و دوستی , همخوانی ندارد .... امروز , آنچه که دست اندر کاران ایران , بجهان میفرستند , نا آشنائی است با نیک اندیشی هائی که ایرانیان با خود داشتند , مهمان نوازی , مهر بانی , مردم داری و .... هنگامیکه امروز , فریاد مرگ بر این و آن , گوشها را میآزارد ..... ایرانیان هیچگاه خواستار مرگ آفرینی نبودند ! چه شد که امروز , میلیونها جوان را بمیدانها میآورند تا برای آن کشور و آن کیش , شاخ و شانه بکشند ؟! مردم را وادار میکنند که بمیدانها بیایند و جان دادن جوانها را بر روی چوبه های دار ببینند ...... این است اندیشه های ما ایرانیان که الگوی نیک اندیشی در جهان بودیم ؟ پاسخ را بشما فرزانگان میسپارم